kosz na śmieci

    W ostatnich dniach poziom frustracji osiągnął u mnie apogeum. Nie wiem czy to te niedospane noce i brak wolnej chwili na naładowanie baterii?  Byłam wredna nawet. Wyobrażacie sobie? Być może nawet potraficie sobie to wyobrazić, ale kto mnie zna ten wie, że to jest zupełnie nie w moim stylu i że jestem strasznie przemiła w stosunku do innych i staram się raczej coś przemilczeć niż wdawać się w konflikty z obcymi osobami. Ta cecha to trochę taka ułomność, a trochę zaleta też bo czasem tak robię dla dobra swojego i swoich nerwów, które jak już uchylę im małą szparkę to potrafią z całą siłą wyważyć drzwi zdrowego rozsądku.
     No i wyszła ze mnie matka frustratka. Nagadałam jakiejś obcej babie, żeby pilnowała swoich dzieci, bo ile można słuchać, że "w stópki pewnie zimno, zaziębi się. w uszko nawieje..." aaaaaaaa! No ludzie..  Na karku się sprawdza czy zimno dziecku, a zapalenie ucha od nieleczonego kataru przecież... Nie mówiąc już o tym , że to nieładnie tak za plecami obgadywać kogoś i wtrącać nos w nie swoje sprawy.
     Wygadałam się i już mi lepiej :) Teraz jestem tym kwiatem lotosu na tafli jeziora hehe :)
 Kto wpada wieczorem na kawę i ciasto z owocami?

          Chill w moim "miejscu mocy" :)

Peace!

An